Já, lekker hamsteren. Stel je eens voor dat de huisarts morgen constateert dat je de Mexicaanse griep hebt en er nog maar drie theezakjes, een half rolletje toiletpapier en een riekende oude sinaasappel in de fruitschaal op voorraad zijn. Altijd handig dus om een voorraadje aan te leggen. Het is toch enigszins een nationale sport om voordelig de voorraadkasten op peil te houden. Ook al aangemoedigd door de Albert Heijn met z’n Hamsterweken. Niet dat dat voor mij interessant is want meestal gaat het om ‘drie flessen cola halen, twee betalen’ en meer van dat soort meuk. Toch kan ik van mijn voorraadkast een maand of twee, wellicht drie, leven denk ik. Diverse bonensoorten, linzen, pasta en rijst. Blikjes tonijn, ansjovis en nog wat vage visconserven uit Portugal. Potjes vlees uit Frankrijk, olijven achter glas, bliktomaten: het staat er. Is de rietsuiker op? Kunnen we eindeloos verder met witte, lichtbruine of donkere basterdsuiker. Desnoods wordt de poedersuiker ingezet. Geen brood? Bakken we toch met wat we nog aan meelsoorten ergens hebben liggen. Of dan maar crackers of andere ontbijtvarianten en uiteindelijk kunnen de Melbatoastjes ’s ochtends worden ingezet. En dan heb ik de vriezer nog overgeslagen.
De afgelopen twee avonden heb ik samen met de buurvrouw iemand in mijn buurt geholpen die tijdelijk haar appartementje uit moet. Bijna veertig jaar aan huisraad op 65 vierkante meter en niks nooit wat weggebracht of gegooid. Veertig badlakens en tig hoeslakens. We hebben het hier over een eenpersoons huishouden. Maar ik sloeg pas echt achterover bij het aanschouwen van de keukenkastjes en de voorraadkast.
Ruim 30 pakken koffie, zeven glazen appelmoes, zes grote ontbijtkoeken. Raar? Ik ga verder. Vijf vuilniszakken volgestouwd met toiletpapier, drie vuilniszakken ingepakt met ... jawel: tientallen rollen vuilniszakken in allerlei kleuren en formaten, diverse boterhamzakverpakkingen, ontelbare aantallen folierollen. Twee verhuisdozen vol Tupperware in laffe pasteltintjes uit de jaren ‘60. Tien pakken waspoeder plus hetzelfde aantal wasverzachters, een arsenaal aan schoonmaakproducten; een schoonmaakbedrijf heeft minder op voorraad. Ontelbare hoeveelheden sap in karton, drie grootverpakkingen kaas in de koelkast, vijf flessen advocaat, tientallen flessen wijn (mevrouw is geen drinker).
Ik werd er moedeloos, narrig maar ook een beetje treurig van. Net toen ik de conclusie trok dat er ergens een vage grens bestaat tussen hamsteren en obsessief gedrag en dat er nu eenmaal mensen zijn die zo’n afwijking hebben, trok ik de lade van het vrieskastje open: vijftien pakjes roomboter.
6 opmerkingen:
Ik ben van het lachen uit m'n stoeltje getuimeld. Wil je dit nooit meer doen...? Nu heb ik overal blauwe plekken van jou!
Nou, het heeft me wel aan het denken gezet. Maar achteraf kan ik er ook vreselijk om lachen. Vooral over die pakjes roomboter.
Pff begrijp dat moedeloze eerder dan dat het om te lachen is, wat érg! Dacht dat ik een belachelijke voorraad van van alles had, in zowel kasten als vriezer, maar hé dat valt eigenlijk wel mee geloof ik ;-)
@Yvon: Oud-Hollandse tegeltjeswijsheid: "Wie lacht niet die de mens beziet?"
...hoewel ook ik de tragiek er wel van zie, hoor. Maar 't was zo lollig door Tanja opgeschreven.
RJ, ik heb een bloedhekel aan tegeltjeswijsheid. Denk ook meteen aan Sonja Bakker die daar in grossiert, verschrikkelijk. Maar lollig heeft Tanja het zeker opgeschreven, maar dat is het verhaal niet.
Wat een verhaal. Ik krijg hier nachtmerries van.
Voedsel hamsteren is nog wat scherper dan andere obsessies, het heeft ook te maken met angst voor honger.
Een reactie posten