Geitenkaastaart met prei

Ik waarschuw jullie alvast: onderstaand recept behoeft veel extra's. Kruiden, beetje knof, meer mosterd, etc. Zie het maar als de basis. De reden waarom ik dit recept opviste uit Sarah Raven's Vers uit de tuin, is dat ik op zoek was naar varianten op de eeuwig door mij gemaakte hartige taart met uien, kaas, spek. Verder maak ik zelden iets in de categorie 'hartige taarten'. Vroeger kwam er nog wel eens een spinazietaart met blauwe kaas voorbij zeilen maar ik kan me niet heugen wanneer ik dat voor het laatst gemaakt heb.

Hier dus de basis voor een hartige taart met prei en geitenkaas.

- 2 el dijonmosterd
- 2 grote eieren + 2 eidooiers
- 275 ml. slagroom
- zout en peper
- 4 preien, in dunne ringetjes
- 2 el olijfolie
- 200 gram zacht geitenkaas
- voor het deeg: 120 gram boter, halve theelepel zout, 200 gram bloem.

Lui als ik was, heb ik dat deeg niet gemaakt maar bladerdeeg uit de vriezer gerukt. De minder luie mensen  zeven de bloem met het zout en werken met hun vingers de boter door de bloem tot er een kruimelige substantie ontstaat en werken hier precies zoveel koud water doorheen tot er een samenhangend deegje is ontstaan. Je kunt natuurlijk ook de voorgaande handelingen met een keukenrobot uitvoeren. Het deeg wordt uitgerold tot een lap die past in een taartvorm van 23 centimeter doorsnee.  Tijdens deze handelingen staat de oven uiteraard al aan en wel op 180 graden. Leg op de beklede bakvorm een stuk bakpapier en leg hierop de blinde vulling (bonen, rijst) en bak de deegbodem 20 tot 25 minuten. Verwijder de vulling en laat de deegbodem enigszins afkoelen.


Ondertussen worden de preiringetjes met wat zout en peper zachtjes gesmoord in de olijfolie tot de prei lekker zacht is en de eieren los geklutst met slagroom én met toevoeging van wat zout en peper. De taartbodem wordt besmeerd met twee eetlepels dijonmosterd en bekleed met de gesmoorde preiringetjes. Daar overheen gaat de verkruimelde geitenkaas en last but not least wordt het eiermengsel er over geschonken. De taart moet ongeveer in twintig minuten in de oven of tot de vulling gestold is.

Tja, het was dus wat flauw: de dijonmosterd proefde ik niet terug. Ik vond het recept al wat 'kruidenarm' en heb wat tijm toegevoegd. Mocht ik dit ooit nog een keer maken dan gaat er een teentje knoflook, meer mosterd en meer tijm er doorheen. Wie betere suggesties heeft, die zijn altijd van harte welkom. Maar vooralsnog hou ik het gewoon bij die ene eeuwige hartige taart.