Al enkele weken lees ik af en toe een stukje uit "Keukenprins - 100 dagen lezen en schrijven over eten" van Ronald Giphart. Het is echt zo'n boek dat je niet in een keer uitleest maar af en toe oppakt en weer enkele dagen uit het leven van Giphart wegleest. Honderd dagen lang hield hij bij wat hij at en dat is akelig eerlijk. Zeg nou zelf: wie geeft prijs dat hij op een dag 1 plak ontbijtkoek, 1 Wasa-tomatencracker, slaatje van de benzinepomp, 1 broodje bapao, 1 magnetronburger, 1 bakje vanillevla met Nesquick, 1 plak ontbijtkoek, 1 pakje paprikachips en tiramisu verorbert (dag 13). Je moet maar durven! Ook toont hij een merkwaardige "voorliefde" voor het innemen van Cup-a-Soup zonder water. Dat is net zoiets als knabbelen aan een vies bouillonblokje. Maar er is natuurlijk veel meer te lezen dan de dagelijkse inname van voedsel. De moeder van Giphart speelt een belangrijke rol. Ze was een gourmande. Een vrouw die een hekel had aan maaltijden uit pakjes, zakjes, potjes en blik. Dat strookte destijds niet helemaal met de opvattingen in feministische kringen, dat de vrouw juist achter het aanrecht vandaan moest worden gesleurd. Maar daar trok zij, ze was politica, zich niets van aan: deed kookcursussen voor gevorderden (zelfs de kookdiploma's hingen ingelijst aan de muur in huize Giphart), trok al haar bouillons, maakte zelf haar mayonaise, ragouts, etc. Alleen hiervan smul ik al! En er is meer te lezen. Over zijn lievelingsgerechten, echtgenote Mascha die volgens mij vandaag de dag in familiekring de enige echte keukenprinses is, de meest memorabele maaltijden. Verhandelingen over azijn, kroketten, restaurantbezoeken en kook-tv. Ooit gehoord van Go Go Kosher! ? Al lezende baal ik ervan dat ik dat televisieprogramma nog nooit op Nederland 2 heb gezien waarin twee teams strijden, à la Ready Steady Cook, om binnen een half uur het lekkerste koosjere gerecht van de maand in elkaar te zetten. Onder jurytoezicht van rabbijn Evers. En zo zijn er zoveel lezenswaardige anekdotes. Met een glimlach en af en toe een schaterlach ben ik op dag 50 beland. De mooiste verhandeling tot nu toe las ik op dag 30, over "de bal der ballen". Iedereen heeft de vraag wel eens gesteld of gehoord: "wat is het recept van oma's gehaktbal, de traditionele gehaktbal, Hollandse gehaktbal". Giphart geeft het recept als volgt: surf op internet, pluk daar twaalf "traditionele Hollandse gehaktbalrecepten" vandaan en zet alle ingrediënten van de twaalf recepten op een rij. Turf nu hoe vaak een genoemd ingrediënt voorkomt in deze twaalf recepten en schrap vervolgens alle ingrediënten die slechts een keer voorkomen in de receptuur. Hiermee worden meteen onzinnige ingrediënten als 1 zakje Maggi-rundvleesjus en 6 eetlepels cornflakes geëlimineerd. Van wat overbleef draaide Giphart gehaktballen waarvan het resultaat omschreven wordt als een prima bal, die de geschiedenis mag ingaan als "de traditionele ouderwetse klassieke Hollandse basisgehaktbal van pappie, moeder, oma en De Librije".
Gegevens:
Keukenprins
100 dagen lezen en schrijven over eten
ISBN: 9789057593512, € 22.50, paperback, 310 p.
Uitgeverij Podium
3 opmerkingen:
Giphart, leest een Dame dat? Wel dus. Nu ja, zo blijf ik dus bij in het Nederlandse Leven.
Ik moest na de worteltaart opeens aan de Kemmelberg denken. Die ken jij ook wel, he.
"Troost" vond ik een tegenvaller, maar dit lijkt me wel wat. Jakkes wat een menu trouwens, doet me denken aan de verhalen van Yvonne Kroonenberg (iets met droge pap eten).
Sinds hij schrijft, of schreef, voor de culinaire rubriek van de Volkskrant is het aantal vrouwlijke lezers aanzienlijk toegenomen. Denk ik ...
Een reactie posten