Matisse schreef het zojuist: de mes is het favoriete gereedschap in de keuken. In de altijd droef geëquipeerde vakantiehuisjes of tijdens het helpen bij sommige vrienden in de keuken -"Kan ik iets voor je doen?" "Ja, snij jij maar dit of dat even klein."- sta ik te vloeken op botte Blokker- of Xenosmessen die kennelijk al jaren dienst doen. Het te snijden product is duurder dan de mes. Omgekeerd kan natuurlijk ook. Ik liep afgelopen zaterdag met een vriend langs een van de filialen van Studio Bazar en zijn blik viel op de fantastisch afgeprijsde messenset van Global. Zonder blikken of blozen werd dat gekocht. Niet even proberen, hè? "Ligt Global mij wel goed in de hand, of welke messen zitten nu precies in deze set?". Ik hoop dat vriend op dit moment geen last heeft van cognitieve dissonantie. Pannen, goede pannen. Dat lees ik ook vaak. Ik beaam dat alhoewel ik thuis een allegaartje pannen heb. Moeders' beige soeppan met afgrijselijke bloemenprint, braadpan van oma, hier een pan en daar een pan aangeschaft. Niks geen mooi, kek vormgegeven geheel op het fornuis. Dat kan mij niets schelen. Ik weet alleen dat ik nooít meer pannen bij Ikea koop. Een tijd terug ben ik in het Zweedse woonparadijs toch letterlijk en figuurlijk in een aanbiedinkje gestonken. Wat riekten die zeg! Een chemische reactie van panbodem met het vuur verpestte de atmosfeer in de keuken. Hup, weg ermee. KitchenAid en Magimix, ja ik weet het. Jarenlang dreutelen om zo'n apparaat heen met als resultaat dat zo'n ding nog steeds niet mijn keuken pimpt. Tant pis! Ik red me wel met staafmixer, passe-vite en wat dies meer zij. En dan is het juist kikken op een suf keukengereedschapje voor een habbekrats dat alle equivalenten ver achter zich laat. Ten eerste was ik op zoek naar een schattig nootmuskaatmolentje en betrad ik het koninkrijk Duikelman. Zo'n molen hadden ze wel maar het personeel vond het eigenlijk een belachelijk apparaatje gezien mijn bedoelingen. "Koop toch zo'n veel goedkopere rasp, ook goed voor citroen, Parmezaaan en wat dies meer zij." Formaat forse beitel en vlijmscherp gekarteld. Plus je kunt met zo'n beitelachtige vorm veel beter richten dan een platte all-in rasp. Kaas brokkelt niet meer af maar wordt in razendtempo gelijkmatig afgeschuurd. I lov' it. Ligt super in de hand. Verder: ik ben van de dunschiller. Probleem is dat apparaatjes van Hema en consorten roesten en daarbij, nog veel irritanter, dat de messenbladen om het mechaniekje draaien. Krijg je van die haperende bewegingen over de aardappel. Ook dezelfde dag bij dezelfde firma aangeschaft (omdat ik me door het advies van personeel toch wat euri had uitgespaard). Dat is ook mijn advies: loop langs de vele bakken klein gereedschap van een echt goede keukenwinkel en bedenk waar je thuis eigenlijk ontevreden over bent. Vervang die spullen ter plekke voor een iets duurder maar duizendmaal beter equivalent. De dunschiller van Duikelman racet over aardappels heen, kan zelfs een pompoen aan en roest niet in vaatwasser. Dat maakt het dagelijkse koken een stuk aangenamer. Amen.
3 december 2008
Favoriet keukengereedschap
Matisse schreef het zojuist: de mes is het favoriete gereedschap in de keuken. In de altijd droef geëquipeerde vakantiehuisjes of tijdens het helpen bij sommige vrienden in de keuken -"Kan ik iets voor je doen?" "Ja, snij jij maar dit of dat even klein."- sta ik te vloeken op botte Blokker- of Xenosmessen die kennelijk al jaren dienst doen. Het te snijden product is duurder dan de mes. Omgekeerd kan natuurlijk ook. Ik liep afgelopen zaterdag met een vriend langs een van de filialen van Studio Bazar en zijn blik viel op de fantastisch afgeprijsde messenset van Global. Zonder blikken of blozen werd dat gekocht. Niet even proberen, hè? "Ligt Global mij wel goed in de hand, of welke messen zitten nu precies in deze set?". Ik hoop dat vriend op dit moment geen last heeft van cognitieve dissonantie. Pannen, goede pannen. Dat lees ik ook vaak. Ik beaam dat alhoewel ik thuis een allegaartje pannen heb. Moeders' beige soeppan met afgrijselijke bloemenprint, braadpan van oma, hier een pan en daar een pan aangeschaft. Niks geen mooi, kek vormgegeven geheel op het fornuis. Dat kan mij niets schelen. Ik weet alleen dat ik nooít meer pannen bij Ikea koop. Een tijd terug ben ik in het Zweedse woonparadijs toch letterlijk en figuurlijk in een aanbiedinkje gestonken. Wat riekten die zeg! Een chemische reactie van panbodem met het vuur verpestte de atmosfeer in de keuken. Hup, weg ermee. KitchenAid en Magimix, ja ik weet het. Jarenlang dreutelen om zo'n apparaat heen met als resultaat dat zo'n ding nog steeds niet mijn keuken pimpt. Tant pis! Ik red me wel met staafmixer, passe-vite en wat dies meer zij. En dan is het juist kikken op een suf keukengereedschapje voor een habbekrats dat alle equivalenten ver achter zich laat. Ten eerste was ik op zoek naar een schattig nootmuskaatmolentje en betrad ik het koninkrijk Duikelman. Zo'n molen hadden ze wel maar het personeel vond het eigenlijk een belachelijk apparaatje gezien mijn bedoelingen. "Koop toch zo'n veel goedkopere rasp, ook goed voor citroen, Parmezaaan en wat dies meer zij." Formaat forse beitel en vlijmscherp gekarteld. Plus je kunt met zo'n beitelachtige vorm veel beter richten dan een platte all-in rasp. Kaas brokkelt niet meer af maar wordt in razendtempo gelijkmatig afgeschuurd. I lov' it. Ligt super in de hand. Verder: ik ben van de dunschiller. Probleem is dat apparaatjes van Hema en consorten roesten en daarbij, nog veel irritanter, dat de messenbladen om het mechaniekje draaien. Krijg je van die haperende bewegingen over de aardappel. Ook dezelfde dag bij dezelfde firma aangeschaft (omdat ik me door het advies van personeel toch wat euri had uitgespaard). Dat is ook mijn advies: loop langs de vele bakken klein gereedschap van een echt goede keukenwinkel en bedenk waar je thuis eigenlijk ontevreden over bent. Vervang die spullen ter plekke voor een iets duurder maar duizendmaal beter equivalent. De dunschiller van Duikelman racet over aardappels heen, kan zelfs een pompoen aan en roest niet in vaatwasser. Dat maakt het dagelijkse koken een stuk aangenamer. Amen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Die dunschiller wil ik ook. Even naar het Kookpunt dus de komende week. De rasp hoef ik niet (Gisele heeft 'm ook trouwens en is er ook weg van). Wij hebben een electrische hardekaasraspmachine gekocht in Italie 2 jaar geleden. Als ik wist hoe je een bloossmileu moest plaatsen hier zou ik het doen, maar hij bevalt wel helemaal geweldig. Neemt wel wat meer ruimte in....Ik zal er eens een fotootje van maken.
bloossmileu moet bloossmiley zijn, pardon!
Die Microplane raspen zijn geweldig, ik heb er 3! De rest kan allemaal de vuilnisbak in. Wel moet ik bekennen dat ik nog wel een IKEA-pan heb, voor als er veel eters komen... hij brandt inderdaad aan aan de zijkanten ;-(
Die rasp is idd te gek, vooral die voor parmezaan en citroenrasp mee te maken, fijne dingen hoor. Levensgevaarlijk wel. Ik heb - toen bij de AH een tijdje die kookspullen met zijn naam erop verkocht werden - een dunschiller van Jamie O gekocht. die mag nooit meer kwijt.
Het Walhalla voor de kookliefhebber, Duikelman te gek voor woorden.
Als ik tijd heb kan ik er uren rond tutten,heerlijk in alle bakken snuffelen. Meestal ook wel iets kopen, en nog nooit teleurgesteld!
Duikelman, oh oh, het walhalla van de ware kook liefhebber.
Uren kan ik er rond snuffelen en meestal vind ik wel iets wat ik kan gebruiken. Alleen die mandoline die ik al jaren wilde hebben en uiteindelijk heb gekocht, vinden wij beiden de miskoop van het jaar. Ik kan er niet mee overweg. Jammer!
Ik ga voor de dunschiller van Jamie O - heb er 2 want stel je eens voor als er eens iets met die ene gebeurt. Hij is super, ligt heerlijk in de hand en mag in de vaatwasser.
Messen ga ik voor Global, we hebben er 1 en eigenlijk vind ik hem iets te groot maar hij is zo ligt dat zelfs mijn kleine handen hem toch goed kunnen hanteren. Maar ook voor de kleine zwarte scherpe kartelmesjes van een of ander duits merk (oa bij een ijzerhandel te koop) die zijn ook echt super voor het andere snijwerk: broodje, kaas, worst etc.
Pannen: ik zweer bij mijn Hackman pannen van de Hema (jaren geleden gekocht waren ze design bij de Hema) en verder koekenpannen van Tefal, die van Jamie O..lekker stevig en zwaar, en met de rode stip :)
Een reactie posten