18 december 2008
Potje rucola
Toen IJburg enkele jaren geleden nog een opgespoten zandvlakte was, zag je menigeen scharrelen om daar de spontaan opgekomen rucola te plukken. Dat het een woekerplantje is heb ik ondervonden op het balkon: na het zaaien had ik binnen zes weken verse jonge blaadjes op het bord. Het groeit als kool en voor je het weet doorgeschoten met schattige bloemetjes er aan. Toen ik eergisteren in de Lidl rucola in de pot zag kon ik het natuurlijk niet laten om dit te laten staan. Het is alleen al een experiment waard om te kijken hoe lang de rucola uit de pot meegaat, mits natuurlijk regelmatig bewaterd. Nog altijd leuker dan of die taaie stengels uit een zakje van Albert Heijn of de megabakken van de Turkse kruidenier.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ja, ik ben benieuwd hoelang je ermee doet. Vast veel langer dan ik, als ik lees hoelang je met je basilicum doet. De keuken is hier te donker en de hal denk ik te koud. Daar had ik nl. de potjes (2) van de Lidl gezet. 1x lekker van gegeten trouwens, de klassieker knoflook, beetje olie, rucola, parmezaankrullen onder een ossenhaasje :-).
Ik vraag het me af inderdaad. Echt veel zon krijgen ze momenteel niet. Gister avondhingen de blaadjes wat slap. Dus, oef, meteen bewaterd. Het staat wel leuk hoor en de basilicum: die staat er alweer een maand of drie. Dus wie weet.
Van het restant van zo'n giga bak van de turk heb ik een soort "pesto" gemaakt. Die komt binnenkort bij een carpaccio. Lijkt me wel smakelijk.
Een reactie posten