Gisteren maakte ik voor de rauwe groentenschotel bagna cauda maar besloot er nog een andere groentendipper bij te serveren. Ik had namelijk nog een stukje roquefort en veel slagroom over. De roquefort en wat room gingen met een scheut sherry het pannetje in tot de kaas mooi gesmolten was en heb daarbij nog wat peper toegevoegd. Laten afkoelen en ondertussen wat slagroom stijf kloppen. Ik had ook nog wat eiwitten over en heb die ook in mooie pieken opgeklopt. Toen de saus in het pannetje geheel afgekoeld was, heb ik de slagroom en de eiwitten door de saus gespateld. En ik vond het gewoon geslaagd: romig, luchtig en een mooie 'blauwe kaassmaak'. Vooral een lekkere combinatie met bleekselderijstengels.
De hoeveelheden kan ik niet zo goed meer achterhalen, immers: ik deed maar wat met de restanten van ander te bereiden voedsel. De drie eiwitten had ik over omdat ik drie pogingen nodig had om mayonaise te maken. Ook hier gaat het af en toe falikant mis.
2 opmerkingen:
Waarom mislukte die mayonaise ? Dat heb ik eigenlijk nooit. Misschien heb ik geluk, dat kan het ook zijn.
Alles op keukentemperatuur, lepeltje lauw water erbij in het begin, mixen met de handmixer, beetje olie, weer een beetje en op den duur grotere scheuten, maar dat weet jij natuurlijk ook wel. Laatst zelfs met zo'n draai-handklopper gemaakt. Elk nadeel heb z'n voordeel, anders had je dit lekkere recept nooit ontdekt.
Ha Hannie, ik weet niet waarom het mislukte: te gehaast denk ik! Maar je hebt gelijk, de overgebleven eiwitten maakte de dip extra luchtig.
Een reactie posten