31 januari 2010

Rauwmelkse roomboter

Op de valreep van de maand januari nog een fijne roombotertip. Bij mijn Turkse middenstander Klavertje Vier verkopen ze sporadisch deze rauwmelkse roomboter, afkomstig van kaasboerderij Mathijssen te Udenhout. Een volle smaak, niet al te prijzig (ik geloof ruim drie euro, maar het kan ook vier euro zijn) voor 500 gram. Ok, roomboter uit het 'Euroshopperassortiment' is onder de euro maar dit smaakt overdreven gesteld duizendmaal lekkerder. Helaas, zoals ik al schreef, is de boter sporadisch op voorraad. Dus toen de 500 gram schoon op was viste ik er naast. De komende weken ga ik standaard zeuren om de boter van Mathijssen en hopelijk komt dit product dan in het reguliere assortiment van Klavertje Vier.

12 januari 2010

Star: il Risotto agli asparagi

Gemak dient de mens. En dat kan dat heel verrassend uitpakken, soms dan. Carla gaf mij van de zomer twee pakjes risotto uit Italië en vandaag ging de groene aspergevariant er aan. Carla geeft natuurlijk nooit zomaar wat weg: het moet wél goedgekeurd zijn.
Het kind kon de was doen, ook zonder woordenboek. Iets met ‘500 ml di acqua fredda senza salare’, vervolgens doe je ‘fai cuocere a fuoco medio’ en dat ‘per 15 minuti fino al totale assorbimento’.


Bovendien was deze pakjesrisotto erg lekker, zonder de toevoeging van extra zout: dat had deze risotto echt niet nodig. De groene aspergepunten op de verpakking moet je er zelf bij fantaseren maar nog leuker is natuurlijk voortaan de risotto te pimpen met verse groene asperges.
Nog bedankt Carla!

5 januari 2010

Gratin Dauphinois


Bij het lezen van het blog van Edith over gratin, kreeg ik meteen weer trek. Niet bepaald een recept voor wie het goede voornemen heeft om wat pondjes af te vallen. Maar die voornemens heb ik dus niet !

Volgens mij is het alweer een tijd geleden dat ik dit maakte. En waarom maak ik dit niet wat vaker, zo vraag ik me af. Ik gebruikte altijd een recept van Johannes van Dam uit Het Parool, waarvan hij zei: ‘dit is de enige echte gratin Dauphinois en de rest is onzin’.

Naast de room, of een mengsel van crème fraîche en melk, gebruikt Van Dam een meiraapje waarmee hij, net zoals met de knoflook, de ovenschaal insmeert. Ik heb deze keer het recept van Alma Huisken gebruikt en de goede tip van Edith meegenomen om het eerste uur de schaal af te dekken met aluminiumfolie. En ik gebruikte de nootmuskaat die niet voorkomt in het recept van Huisken maar wel in dat van Van Dam. Volgen jullie het nog? Het oordeel: het recept van Huisken met de afdektip van Edith is lekkerder. En dat komt heel waarschijnlijk door de afwijkende oventijden en temperaturen, maar ook door de aluminiumfolie van Edith -waarvoor dank!-van de twee (uiteraard) bijna authentieke recepten.

Ten overvloede:
500 gram vaste of licht bloemige aardappelen, ¼ liter slagroom (of zoveel dat de aardappelschijfjes net onder staan), peper, zout, nootmuskaat, knoflook, boter en optioneel dus die meiraap.

Schil de appies en snij ze in dunne plakken. Ik deed dat met een robuuste kaasschaaf. Van Dam rept over een dikte van een euromuntstuk, Huisken heeft het over schijfjes van hooguit anderhalve millimeter. Ondertussen verwarm je de oven voor op 150 graden en zet je een niet al te diepe schaal met wat boter en een teentje knoflook er in. Als de boter gesmolten is wrijf je de schaal met het verwarmde teentje knoflook in dat je vervolgens weg gooit. Bedek de schaal met een laag aardappelschijfjes, strooi wat zout, peper en nootmuskaat er over en herhaal deze handeling. Giet de room er over en zorg ervoor dat de schijfjes onderstaan. Zet de schaal afgedekt met aluminiumfolie gedurende een uur in de oven op 150 graden. Haal na het uur de folie er af, zet de temperatuur hoger tot 200 graden en laat de schaal nog een kwartiertje staan zodat de bovenkant van de gratin een mooi bruin kleurtje krijgt.