31 december 2009

Pasteis de bacalhau

Ik had nog een pak bakkeljauw (gezouten kabeljauw) in de voorraadkast waarvan de tenminste houdbaar datum akelig dichtbij kwam. Gisteren een recept voor Portugese viskoekjes opgezocht om dit hapje samen met, ik noem maar wat, oliebollen op oudejaarsavond te serveren. Zo’n caloriebom kan er ook nog wel bij. In de beschrijving van de receptuur -het recept komt uit Piri piri & sardientjes- waarschuwt de auteur Tessa Kiros dat je de viskoekjes pas mag draaien in de pan als de onderkant van het viskoekje echt een bruin korstje heeft gekregen. En ik kan je verzekeren: ze heeft gelijk en dat was dus 1 koekje minder om te serveren!

Wat heb je nodig?
500 gram aardappelen die in de schil zijn gekookt, 375 gram bakkeljauw (goed afgespoeld onder de kraan en geweekt volgens de gebruiksaanwijzing van de verpakking), 1 kleine fijngehakte ui, 1 knoflookteen uit de knijper, 1 eetlepel gehakte platte peterselie, 1 eetlepel gehakte koriander, 1 losgeklopt ei, een snuf paprikapoeder, wat geraspte nootmuskaat.

Spoel de bakkeljauwfilets na het weken goed af. Zet een pan met water op en wanneer het water kookt, voeg je er de filets bij. Kook de vis 8 tot 10 minuten en laat de filets in een vergiet uitlekken. Bak ondertussen in een koekenpan de ui op hoog vuur zodat ze mooi bruin kleuren en voeg daarna pas de knoflook toe en laat dit nog even op laag vuur bakken zodat de knoflook niet aanbrandt. Maak de filets schoon door alle alle vieze velletjes en andere onregelmatigheden te verwijderen en prak de vis samen met de aardappelen fijn. Ik gooi de aardappelen eerst door de pureeknijper zodat ik zeker weet dat ik geen klontjes meer heb. Voeg de kruiden, paprikapoeder en nootmuskaat toe en doe als laatse het losgeklopte ei erbij. Meng het geheel goed, het liefst gewoon met de handen. Zet dit mengsel in de koelkast weg zodat het wat op kan stijven.Vorm met twee eetlepels koekjes van het vismengsel. Ik kreeg trouwens uit de massa 16 koekjes. Verhit in een grote koekenpan arachideolie (je gooit zoveel olie in de pan, dat de koekjes half onder staan). Bak ongeveer zes koekjes tegelijk en, hier is de tip weer, draai ze pas om als de onderkant een mooi en bruin knapperig korstje heeft gekregen. Ik schat dat ik per portie zo’n 8 minuten ben bezig geweest. Leg op een bord keukenpapier en laat de koekjes daarop uitlekken. Ik serveer er een zelfgemaakte knoflookmayonaise bij, waarin een karrevracht peterselie is verwerkt. Hoe die smaakt samen met de koekjes, weet ik nog niet! Ik heb een koekje geproefd en wel: het is een heerlijk hapje. Ik vond de koriander minder sterk dan verwacht terug, dus de korianderliefhebbers zouden hier best wat meer van dan een eetlepel mogen gebruiken.

En uiteraard iedereen een fijne jaarwisseling en een goed 2010 toegewenst.

24 december 2009

Stoofpeertjes

Ik geloof dat niemand staat te wachten op een recept voor stoofperen. Want volgens mij is het wel duidelijk hoe je dat kunt maken. Op een kilo stoofperen gebruikte ik 1,5 deciliter rode wijn, 1 kaneelpijpje, twee stukjes citroenschil en 50 gram suiker. Voor de verandering mikte ik daar ook nog 1 steranijs en 1 laurierblaadje bij. Vul de wijn in de pan aan met water tot de peertjes net onder staan. Ze hebben ruim drie uur op laag vuur gestaan, het vocht is wat stroperig geworden en de peren zijn inmiddels goedgekeurd.

22 december 2009

Kerstballen, Glühwein & Bratwurst

Anderhalf week geleden bezocht ik voor het eerst een kerstmarkt en we deden het dan ook maar meteen goed, namelijk de kerstmarkt in Düsseldorf. Wat een überkitch op slechts tweeëneenhalf uur rijden van Amsterdam! Maar ook, door de immense hoeveelheid aan sfeervolle straat- en boomverlichting: wát een kerstsfeer. En dan staat er bij ons op de Dam zo’n lullig kerstboompje met dito verlichting. Nee, onze oosterburen weten daar wel raad mee.

Vier stadspleinen, of waren het er nou vijf, vol met kerstattributen. Het viel me op dat alle ballen, pieken en andere kerst-bling bling in de traditionele stellingen zilver, goud en rood te koop zijn. Dit in tegenstelling tot onze malle kerstmoderniteiten gifgroen, helblauw, verpletterend paars en feloranje. Ook veel 'ambachtelijk' kerstspul vervaardigd van Olivenholz aus Bethlehem. Ach so, ganz aus Bethlehem voor een habbekrats. Ja, ja!

Natuurlijk hoort daar ook Glühwein, Bratwurst en Reibekuchen bij. Dat eerste is ruimschoots gelukt, buiten zittend naast de heaters ook broodnodig trouwens. De Bratwursten werd je geacht al staand, of nog erger, schuifelend over de kerstmarkten te eten en daar had ik geen trek in.

Als ik ergens een hekel aan heb is het wel al etend vanaf een kartonnetje waar ook saus op ligt in de mensenmassa lopen. Bah! Alleen het idee al dat je zo voorzichtig moet zijn om iemand die voor je loopt niet te besmeuren met saus.

Ik moest meteeen aan de ansichtkaart denken die ik al jaren bewaar. Zo’n sfeertje had ik me eigenlijk bij het nuttigen van Duitse braadworsten voorgesteld. Helaas is het nabootsen van dat gezellige tafereeltje niet gelukt, maar geslaagd was het een en ander wel.

Copyright ansichtkaart: Hof's B.13259

20 december 2009

Erwtensoep

Een pannetje snert, daar is natuurlijk niks mis mee. Ik pak het dan maar meteen goed aan en maak het voor een heel weeshuis. Ik zou trouwens ook niet weten hoe je erwtensoep voor bijvoorbeeld twee personen moet maken, vragen bij de slager om een half rookworstje? Na twee kommen erwtensoep heb ik er meestal voorlopig tabak van en verdwijnt de rest in een- en tweepersoons porties in de vriezer. En zie, vandaag was het zo’n dag waarvan iedereen denkt: ‘ha, een lekker bakje snert zou er wel ingaan!'.

Nodig:
1 pak of zak spliterwten van 500 gram, 1 knolselderij en het groen daarvan, 2 aardappelen, 1 ui, eventueel 1 prei, 500 tot 750 gram varkenskrabbetjes of een varkenspoot, 1 grote goede rookworst van de slager, 250 gram ontbijtspek, zout en peper.

Bereidingswijze:
Snij de knolselderij, ui en prei in stukjes. Schil de appie’s en snij in grote stukken. Zet een pan, gevuld met ongeveer 2 liter water, op het vuur met de spliterwten, de stukjes knolselderij en de varkenskrabbetjes of poot. Na een half uur kan de in stukken gesneden aardappel en de ui en eventueel prei erbij. Haal na een een klein uurtje de varkenskrabbetjes uit de pan en haal het vlees van de botten en snij dit in kleine stukjes. Roer ondertussen de soep goed door en als het goed is vallen de aardappels en de stukjes knolselderij uit elkaar en zijn de spliterwten een geworden met het water. Zoniet, pureer dan met de staafmixer alles enigszins glad: er mag best een brokje knolselderij tussen blijven drijven hoor! Doe de gesneden stukjes vlees van de varkenskrabbetjes weer terug, samen met de stukjes ontbijtspek in de pan. Voeg later de rookworst toe en laat nog twintig minuutjes garen op laag vuur. Maak af met zout en peper. Mocht de erwtensoep nu echt te dik worden tijdens het bereiden, dan kun je het altijd met water aanlengen.

Sneeuwpoppen kleien en snert

Na een ochtend noeste arbeid met de buren: ballen rollen tot onhanteerbaar formaat, kleien, boetseren en fine tunen, staat ze eindelijk. Truus: twee meter lang en gewapend met schort, hoofddoek en pollepel (om het dan toch in de keukensferen te houden). Verkleumd trek ik nu maar een ingevroren bak snert uit de vriezer. Het recept volgt nog wel een keer.

19 december 2009

Quiche

Deze hartige taart mag geen naam hebben maar lekker is-ie wel. Vroeger noemde ik de taart Quiche Lorraine maar de puristen onder ons maken me virtueel af als ze scrollen naar mijn receptuur. Er gaan namelijk ook kaas en uiringen in en dat mag dus niet in een echte Quiche Lorraine. Bovendien, als ik de quiche in een handomdraai wil maken, gebruik ik kant-en-klaar bladerdeeg. Ook al fout, hè? In ieder geval rommel ik niet -naast room, ei, spek, uien en kaas- met champignons, broccoli of andere opleukvulling. De taart serveer ik meestal als borrelhap en is lauw ook erg lekker. De stukjes uien die een beetje geblakerd uit het bakproces komen verwijder ik (in tegenstelling tot wat je op de foto ziet).

Nodig voor een quiche:
1 ons mager ontbijtspek in stukjes,
2 uien in ringen gesneden, gepeld en in ringen gesneden,1 ons geraspte gruyere of emmenthaler, 3-4 eieren, bekertje slagroom, 3-4 plakjes bladerdeeg, 1-2 tenen knoflook, peper, zout en nootmuskaat.

Bereidingswijze:
Ontdooi ten eerste de plakjes bladerdag. Fruit de uiringen totdat ze glazig zijn in olie of boter (niet bruin bakken) en haal ze uit de koekenpan. Verwijder overtollig vocht en vet en bak daarna de spekjes uit in dezelfde koekenpan. Maak van de plakjes bladerdeeg een bal en rol uit tot een dunne lap en bekleed hiermee een ingevette taartvorm. Prik gaatjes met een vork in de bodem. Verspreid de uiringen, spekjes en de geraspte kaas over het deeg. Klop de eieren los met de room en voeg hieraan knoflook uit de knijper, zout, peper en wat nootmuskaat toe. Giet het mengsel over de taart. Zet de taartvorm in een voorverwarmde oven en laat op ong. 180 graden (heteluchtoven) in 45 minuten gaar worden.

17 december 2009

Het kan vriezen en het kan dooien

Terwijl half Nederland vanochtend in een 671 kilometerlange file stond, mijn schaatsen nog steeds ingevet in de kast liggen en blijven liggen omdat ik voorspel dat er echt niet geschaatst kan worden in regio Amsterdam, zie ik slechts een voordeel: de vriezer ontdooien.

5 december 2009

Lang leve de buurtwinkel

Terwijl half Nederland moppert dat de buurtwinkels verdwijnen sta ik altijd weer versteld wat mogelijk is in onze winkelstraat, de Rijnstraat. En dan vergeet ik voor het gemak, want anders wordt het echt een lel van een opsomming, de op de Rijnstraat uitkomende straatjes waarin ook heel wat middenstand, een Aldi en zelfs een Praxis gevestigd zijn.

Op 400 meter winkelstraat heb ik keuze uit drie warme bakkers, drie groenteboeren (twee zijn Turks die ook een ‘exotisch’ buurtsuperassortiment voeren en vlees verkopen), twee schoenlappers, twee slijters, een visboer, een goede kaasboer die veel rauwmelks in het assortiment heeft, twee Albert Heijns, een Dirk en drie slagers waarvan een biologisch. Vermeldenswaard is dat de tweede maar echt veel te dure biologische slager in een van de zijstraten gehuisvest is. Je vraagt je af: hoe kant het op de vierkante kilometer?

Ik ga verder: een beddengoedspeciaalzaak, de avondwinkel, een elektra- en sanitairboer, drie sigarenboeren, drie plantenzaken, twee bloemenstallen, een Etos, een Kruidvat, een Zeeman, een Blokker, vier lunchrooms, een sushi afhaal- en bezorgdienst, een jaren ’60-Chinees, een Thai, een vegetarisch restaurant, een best lekkere Italiaan, drie kapsalons, een notenzaak die ook een natuurvoedingsassortiment voert en zelf pindakaas maakt, een ranzig nachtcafé, een tijdschriftenkiosk die ook op zondag open is en wat modeboetiekjes (waarvan twee tweedehands).

Ik vergeet bijna de RAF, onze eigen pikkentrekkerszaak. Tien tegen een dat als ik binnenstap, de enige vrouw ben in een omgeving van louter manlijke bezoekers die staan te geilen op de neusjes van de zalm wat beeld & geluid betreft. Natuurlijk hier en daar wat saaiheid als de ABN Amro- en de Rabobank, wat makelaarskantoortjes, twee uitzendbureaus waarvan een zich richt op het seniorensegment. Ook wat curiosa zoals de winkel ‘Rivers Lifstyle’ die ‘het antiek van morgen’ verkoopt of nog maller: het ‘Amsterdams Hobbycentrum’ dat louter rieten manden, kinderwagentjes enzomeer verkoopt. ‘Waar betalen ze de huur dan van?,’ vraag ik me af.

Toch is het best ‘lastig’ al die winkels; waar koop ik wat? De biologische slager heeft last van een ochtend-, middag- en wellicht ook avondhumeur. Althans, ik heb hem echt nog nooit vrolijk zien kijken. Problematisch dus, maar gelukkig verkoopt de leuke slager ook verantwoord kip- en kalfsvlees. Aardappelen koop ik bij voorkeur bij de Hollandse groenteboer maar de aubergines dan weer wel bij de Turkse. Ik loop altijd met een grote plastic tas in de boodschappentas. Moet ik twee slagers bezoeken, dan zorg ik dat de magere spekblokjes van de biologische slager in de plastic tas verstopt zijn, uit het zicht in de grote boodschappentas, om vervolgens bij de leuke slager een kip te kopen. Die kip moet na aanschaf ook uit het zicht want de Turk verkoopt kip en dan denkt hij natuurlijk dat zijn kip niet goed genoeg voor mij is, terwijl ik daar net merquez wil halen. Van die dingen dus.

Bewust heb ik de bijna twee recht tegenover elkaar gelegen dierenspeciaalzaken nog niet vermeld, 'Dobey' en 'Faunaland'. Behalve dat ze elkaar beconcurreren moeten ze ook nog tegenstand bieden aan het honderd meter verderop gelegen ‘Zoo-natuurlijk’, een -ik krijg het haast niet uit mijn toetsenbord- holistisch zorgcentrum voor dieren. Naast holistisch kattenvoer verlenen dierenartsen zorg aan yin yang-tekkels. Gisteren deed ik mijn weekendboodschapjes en zag dat de nieuwe winkel ‘Natuurlijk!’ is geopend. Nee maar zeg, daar zat ik écht op te wachten in het verpletterende aanbod van de Rijnstraat: een natuurvoedingswinkel voor onze huisdieren. Logisch toch?

Copyright foto: A. Seijffert (De Rijnstraat in de jaren '50)

4 december 2009