28 maart 2011

Gizzi's keukenmagie

'Jong, fris en fruitig.' Vaak gekleed in een Chaneljurkje dat net niet de enorme tattoo op de rug kan verhullen. In Groot-Brittannië verlekkert het televisiekijkend publiek zich al weer een paar jaar op de kookshows van Gizzi Erskine en nu is het dan ook de beurt aan de Nederlanders om Gizzi te bewonderen. Nog niet op Nederlandse televisie, zover is het nog niet, maar wel te beginnen met een kookdemo aanstaande zondag om 14.00 uur bij boekhandel Selexyz Donner te Rotterdam en dinsdagochtend 5 april met een workshop om 11.00 uur in Kookpunt, ook al te Rotterdam. En natuurlijk hoort daar ook haar boek bij, Gizzi's keukenmagie (ISBN 9789089892935, € 24.95). Een heel aardig boek, met goede uitleg en tips, voor vooral de beginnende thuiskok.

25 maart 2011

Tuinboon je mee?!


Half Amsterdam, dat is natuurlijk ernstig overdreven, is aan de slag gegaan met het project 'Tuinboonjemee'. In de grond van 'vergeten stukjes groen' zijn begin maart talloze tuinbonen gestopt. Ik weet niet precies wat dat betekent, vergeten stukjes groen: rozenperkjes waarin immer plastic afval aan de stekels blijft hangen en dus onaantrekkelijk, typische hondenpoepplekjes voor de aso's onder de hondenbezitters, een strook groen langs hoofdroutes die te boek staan als bolwerken van fijnstof? Volgens de site is het opkweken van tuinbonen idiot proof en zag ik de lol er wel van in. Maar dus niet in bovengenoemde 'vergeten stukjes groen'.

De biologische bonen heb ik begin maart, even kijken wat dat nou precies doet, op mijn balkon in potjes aarde gezet. Volgens de initiatiefnemers zou ik al snel resultaat zien, maar niks daarvan. Nee, natuurlijk niet: niet bij mij terwijl ik al klikkend op de site heel wat aardige fotootjes zag van opkomend tuinbonenproject. Ik had eigenlijk al begin deze week de hoop opgegeven, me dunkt dat drie weken iets van resultaat zou moeten opleveren, maar door al die zonuren van de laatste dagen gloorde er toch hoop en gaan deze twee baby's in een grotere bak.

Dat was voor mij ook het signaal om mijn guerrillataktiek in de eigen straat toe te passen. Ik weet als bewoner precies welke geveltuintjes door de eerder vermelde aso-hondenbezitters vermeden worden -kennelijk toch een klein beetje respect voor die mensen die hun geveltuintjes enigszins leuk bijhouden- en welke niet. Te beginnen bij de geveltuin van de buren: zes bonen heb ik tussen lavendel, rozemarijn en de passiestruiken in de grond gestopt. Zonder de labeltjes die je overigens van de initiatiefnemers kan krijgen, het moet natuurlijk wel een leuke verrassing zijn.

23 maart 2011

Kievitsbonen (borlotti)


Gedroogde peulvruchten weken en koken vind ik lekkerder dan bonen uit blik. En toch eet ik het te weinig. Je weet hoe het gaat: de avond ervoor beloof je jezelf plechtig dat je er de volgende ochtend aan denkt om die dingen vóór dat je naar je werk gaat te weken in een pan water. Eenmaal te ver van huis om terug te kunnen of willen keren, denk je er aan. Aiiii, dé bonen: merde! En zo gaat er weer een dag voorbij dat goede, maar juist vooral lekkere, eetvoornemens in het water vallen.

Vandaag was ik er op het nippertje bij. Met de jas al aan, tas in de ene hand, snel nog een pan gepakt en de gedroogde kievitsbonen er in gekieperd. Het resultaat mocht er zijn, al deed ik maar wat (de toevoegingen).

De bonen heb ik op een laag vuur krap twee uur gekookt met een laurierblaadje; na drie kwartier heb ik daar een klein stukje gerookt spek aan toegevoegd. Een half uurtje voor het einde van de kooktijd heb ik een kleine prei gesnipperd en gesmoord in een braadpan. Prei er uit, pan schoonvegen en vervolgens een biologische varkensbraadworst in de pan gebakken met zout, peper, laurierblaadje en een gesnipperd blaadje salie.

Vervolgens heb ik het stukje spek uit de pan met bonen gehaald en in kleine blokjes gesneden, de bonen in een vergiet laten uitlekken en terug in een schaal gedaan met een lepel of twee lekkere olijfolie. Een teentje geperste knoflook er doorheen scheppen, de prei en de stukjes spek er aan toevoegen, grof zout, peper uit de molen en als laatst wat grof gesneden rucola en twee gesnipperde salieblaadjes er doorheen. Ik had er nog de braadworst bij maar eigenlijk is dat absoluut overbodig.

Ik moet dit toch echt vaker doen, desnoods zet ik een pak bonen pontificaal naast het koffiezetapparaat. Als ik het dan 's ochtends nog vergeet, weet ik het ook niet meer.

19 maart 2011

Verticaal tuinieren (2)




Balkontuinierders opgelet: dit zelfbedachte systeem -mede ontwikkeld en perfect uitgevoerd door vriend Bart- is dé oplossing om op de vierkante meter kruiden of, in mijn geval, sedum te houden. Dit rek, krap 11 centimeter diep, biedt plek voor 35 (5 rijen, 7 per rij) potjes. 

10 maart 2011

Sambal van Madame Jeanette-pepers


Omdat ik wat Madame Jeanettes had gekocht -gewoon voor de gein- moest ik er natuurlijk ook iets mee doen. En dan komt men toch al snel uit, althans ik wel, op een sambal van deze loeihete Surinaamse pepers. Indien ik sporadisch bij een Surinaams eettentje iets afhaal vraag ik altijd om sambal van Madame Jeanette maar ben daar wel zeer voorzichtig mee. Terwijl ik toch van pedis hou, maar kennelijk zit daar bij mij kennelijk ook een grens aan.

Surfend over internet kwam ik al snel op twee bijna identieke recepten uit waarvan deze, zo vermoed ik, het origineel is en die andere een copy paste. Bij deze dus de klik naar een mooi blog over de Surinaamse keuken.

Het resultaat is een adembenemende, loeihete, sambal. Ik ben overigens iets van het recept afgeweken door er ook twee rode pepers aan toe te voegen, bij gebrek aan de juiste hoeveelheden Madame Jeanette-pepers in het recept. Tijdens de bereiding schoten de tranen in mijn ogen, voelde ik het kriebelen in mijn keel en had gelukkig wel als voorzorg Sorbo-wegwerphandschoentjes aan.
Aangezien ik lenzendragend ben en talloze lullige ervaringen heb met rode pepers snijden en vervolgens uren later de lenzen uit te moeten doen, ondanks het veelvuldig wassen van de handen, kan ik het gebruik van handschoenen absoluut aanbevelen. Het is maar een tip, hoor!

Ik heb het resultaat heel voorzichtig door de rijst gebruikt. Een gevaarlijk goedje, maar lekker is dit zeker!

6 maart 2011

Boeuf aux oignons

Dit recept komt uit het beroemde boek, De kunst van het koken, van Julia Child. Ik moet eerlijk zeggen: een geweldig boek! Zelden heb ik zulke uitgebreide verhandelingen over hoe iets te bereiden gelezen. Je zou denken: een gerecht met de beschrijvingen van Child kan nooit meer mislukken.



Goed, dit is een stoofgerecht en een van de oorzaken waarom een stoofgerecht bij mij mislukt is de kwaliteit van het vlees. Waren vroeger magere runderlappen nog redelijk vet en dooraderd, tegenwoordig vind ik er geen sjeu meer aan en gebruik flink doorregen lappen. Sukadelappen bijvoorbeeld. 

Child begint met het uitbakken van 150 gram spekreepjes. Die schept ze uit de braadpan en in het overgebleven vet laat ze de, in blokjes van 5 bij 5 centimeter gesneden, rundvlees bakken met wat zout en peper. Niet alles tegelijk, maar in porties. Overigens gebruikt ze voor dit recept, bedoeld voor 6 personen, 1250 gram rundvlees. Nadat al het vlees bruin is gebakken schep je de spekjes weer terug in de braadpan.

Smoor ondertussen in een andere pan 200 gram in ringen gesneden uien gedurende 8 tot 10 minuten. Voeg aan de pan met vlees 2 geplette teentjes knoflook, een laurierblaadje, enkele takjes peterselie en tijm, een ontvelde en van zaad ontdane tomaat in stukken, eventueel een gehakt kalfsbot (daar doe ik niet aan) toe. Voeg nu de inmiddels licht gekleurde uien toe en giet in de uienpan een halve liter rode wijn en roer de aanbaksels los. Voeg de verwarmde wijn aan de pan met vlees toe en vul eventueel aan met runderfond of bouillon zodat het vlees net onderstaat.

Laat nu het vlees op een klein pitje met deksel op de pan zo'n 3 tot 4 uur zachtjes stoven. Dit kan ook in de oven op zo'n 170 graden. En nu komt het: giet het vocht uit de pan in een andere pan. Verwijder de kruiden en de eventuele kalfsbotten. Breng het braadvocht aan de kook, proef en voeg desgewenst nog wat zout, peper, knoflook of wat tomatenpuree toe. 

Maak pasta van 3 eetlepels zacht geworden boter en 4 eetlepels bloem (beurre manié) en maak hier kleine balletjes van. Voeg balletje voor balletje aan het braadvocht toe en klop dit goed door met een garde zodat je een licht gebonden saus krijgt. Even goed laten doorpruttelen en weer terug doen bij het vlees. Het resultaat is hemels vlees in een fluweelzachte maar krachtige saus.

4 maart 2011

Turkse pasta


Het ziet er uit als rijst maar het is pasta. Ik heb dit voor het eerst, enkele jaren geleden alweer, gegeten in een Grieks restaurant in -notabene- voormalig Oost-Duitsland, zo tegen de Tsjechische grens aan waar mijn oudtante woont. Eenmaal thuis ben ik wezen snuffelen bij de Turkse buurtsuper en zowaar: ze hadden het.


Omdat ik de tekst op de verpakking niet kan lezen, Turks is niet mijn sterkste kant, deed ik maar wat. Gelukkig staat er wel '11-13' op en hoeft men over kooktijden niet in te zitten. Gewoon koken en dan er iets doorheen roeren, koken in bouillon, een recept gerecenseerd door Johannes van Dam nabouwen met een uiterst flauw resultaat ... Mwah-mwah: het was nooit meer zo lekker als in voormalig Oost-Duitsland aan de grens met Tsjechië.

Gisteren deed ik het maar weer eens heel anders. Olie in de pan, een fijngesnipperd uitje laten smoren (zo'n tien minuten), de pasta er doorheen geroerd (zoals risotto), gekruid met zout en peper, bouillon en enkele fijngehakte tomaten uit blik toegevoegd en 11-13 minuten laten pruttelen op laag vuur. Af en toe wat bouillon bijschenken en aan het eind van de kooktijd heel veel peterselie en wat fijngesnipperde basilicum toegevoegd. En zo is-ie in de basis echt lekker. Maar wie voor mij nog goede recepten met deze pastasoort heeft, ik hou me aanbevolen!