17 maart 2012

Het kookboek van mevrouw Maigret

Ja, sorry voor mijn onbetrouwbaar bloggedrag. Ik wilde wel maar had er tegelijkertijd toch geen zin aan. Waarom? Geen idee! Niet dat er niets te vermelden valt. Ik had kunnen schrijven over salades met parelgort of over dim sums. Of over het gebruik van agavesiroop in plaats van verantwoorde rietsuiker in de koffie. En over de vraag aan jullie hoe de lokale politiek iets kan betekenen voor Amsterdamse obese kinderen. Maar helaas, het kwam even de pen niet uit.

Dit kookboekje trof ik tweedehands aan en kon de verleiding niet weerstaan. Ik ken Maigret eigenlijk niet zo goed, althans: qua 'beroemdheid' wel maar ik kan me niet heugen ooit iets van Maigret gelezen te hebben. Zo'n dertig jaar geleden, toen de term 'literaire thriller' nog bedacht moest worden teneinde het genre naar, soms, eenzame hoogten te tillen terwijl tegelijkertijd ellendige uitwassen als het amechtig proza van Saskia Noort kans kregen, was het niet echt bon ton om spannende boekjes te lezen.  Al dan niet literair. Waarschijnlijk weten nu weinig mensen (ik dus niet!) dat in het leven van Maigret eten een grote rol speelt, in huize Maigret lekker gekookt werd en het echtpaar regelmatig restaurants frequenteerde.

Naar aanleiding van passages uit de Maigret-deeltjes is dit boekje ontstaan. Klassiekers uit de Franse keuken, wat dat betreft biedt het misschien niets nieuws maar kun je dit beschouwen als een oerdegelijk werkje van Robert Courtine die ooit het destijds befaamde kookboek De echte Franse keuken schreef. Misschien niet zo interessant, daar ging het mij ook niet om. Ik kocht het natuurlijk vanwege de fijne illustratie van Dick Bruna.

7 opmerkingen:

Carla zei

'ellendige uitwassen als het amechtig proza van Saskia Noort kans kregen,' Helemaal eens, het hele genre gaat erdoor naar de kloten wat mij betreft. Ik ben dus een Literaire Thriller-addict. Maar Maigret en zeker de boeken dus kan ik ook erg waarderen, leuk dat je erover blogt. Iets anders: Ik wil graag een keer naar De Compagnon in Amsterdam, zo mogelijk met jou? Zin in? No problem als je geen zin hebt hoor, leven en laten leven tenslotte.

Aan tafel met Tanja zei

Ha Carla. Dat gaan we doen!!!!

eric zei

Ja wel een leuk boekje van Courtine, jammer genoeg was ie fout in de oorlog. Hij was overtuigd anti-semiet en werkte voor met de Duitsers collaborerende media in Parijs. in 1946 werd hij zelfs nog veroordeeld door de Franse overheid tot 10 jaar dwangarbeid. Hij kwam in 1948 vervroegd vrij.
Ik haalde dat boekje ook nog aan toen ik op mijn blog over kalfsragout schreef, wist ik veel, kom er nu pas achter.
Hij was blijkbaar snel gerehabiliteerd, want in 1952 schreef ie alweer voor Le Monde!
Maar Maigret en eten (en vooral drinken) blijft natuurlijk leuk, vaak als een rode draad in het onderzoek.
Simenon schijnt ook een enorme smulpaap geweest te zijn... leuk stukje heb je geschreven!

Aan tafel met Tanja zei

@eric: dank voor deze achtergrondinfo. Ik wist het inderdaad ook niet.

Anoniem zei

Georges Simenon was niet alleen een enorme smulpaap, ook dronk hij naar verluidt dagelijks twee flessen bordeaux en bezocht hij eveneens dagelijks prostituées (zie i.v.m. die hobby onder meer http://www.histoire-en-questions.fr/personnages/simenon%20accueil.html ),

maar vertel eens Tanja, wat is dat voor erbarmelijke vondst "regelmatig frequenteren"?

Aan tafel met Tanja zei

@anoniem: inderdaad heel erg!

Anoniem zei

"regelmatig frequenteren" is pleonastisch