5 oktober 2008

Kweeperengelei



Aangemoedigd door de vraag "wat gaan we doen met kweeperen", het druilerige weer en uiteraard het aanbod bij de groentenboer stond ik gisteren weer langdurig te roeren in de pan om kweeperengelei te maken. Het lijkt een herfsttraditie te worden en geef dan vaak een portie aan Petra mee. En die zie ik vandaag toevallig met nog vijf andere personen en dus liggen hier ook voor de anderen plakken kweepeergelei klaar. Ik eet dat graag in combinatie met manchego maar een andere, oude en pikante kaas zou ook best kunnen. Het recept is simpel en een kind kan de was doen. Koop enkele kweeperen, was ze en snijd de peren in stukken (schil en pitten laten zitten). Doe ze met water in de pan, de peren moeten net onder staan, en laat een uur tot anderhalf uur koken. Als het goed is, is het vocht bijna verdwenen en rood van kleur. Draai de stukken peer door een passe-vite en weeg het gewicht af. 

Maak de pan schoon en stort de kweeperenmousse en een gelijk gewicht aan suiker (ik gebruik rietsuiker) er in. Zet het vuur hoog en al roerend wachten tot de massa gaat ploffen en borrelen. Vuur laag zetten en maar blijven roeren, roeren, roeren, roeren tot je er een rolberoerte van krijgt maar uiteindelijk wordt de massa steeds dikker en dikker en dan is het klaar.


Stort dit in een schaal met daarin een groot vel bakpapier gelegd en laat het op een warme plek in het huis een dag staan. Als het goed is moet je een mooie dikke plak kweeperengelei hebben waaruit je makkelijk stukken kunt snijden.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Gaat op mijn lijstje: nog eens maken!

Anoniem zei

Oh lekker Tanja! Dat hebben we toen bij jou gegeten, samen met die manchego en verder die overheerlijke spruitjes, reebiefstukjes met dadelzalf en en... Ja lekker dus!

Anoniem zei

Aha, gevonden gekopieerd en geplakt...Nu de rest nog, maar dat is dus een fluitje van een cent, behalve dat roeren dan :-(.

Groet, Sophie.