Bereiding:
Warm de oven voor op 200 graden. Bak in een pan met een beetje olijfolie de ui totdat deze glazig is en voeg daarna de wortel en bleekselderij toe en laat deze garen. Voeg de knoflook en de witte wijn toe en laat het geheel even koken. Voeg nu de jus de veau, rozemarijn en peper en zout toe en doe deze groentenjus in een braadslee. Leg hierin de kalfsukade en zet de braadslee een kleine drie uur weg in de oven. Kijk af en toe of het vocht niet te hard kookt of teveel inkookt (voeg anders nog even wat bouillon toe). Na drie uur moet de sukade zeer zacht zijn. Aan het eind van de braadtijd zet je een pan met water op het vuur. Zodra het water kookt voeg je de peulvruchten toe en wacht tot het water weer kookt. Gooi nu de zeekraal erbij en giet meteen af. Schep de groenten in een schaal en maak deze aan met citroenrasp, olijfolie, peper en zout (beetje naar eigen inzicht). Schik op vier borden wat sla, leg hierop de aangemaakte groenten, vervolgens de sukade, schep wat vocht uit de braadslee over het vlees en schep ten slotte een lepeltje crème fraîche op het vlees.
Bevindingen:
Het was lekker. De zeekraal, peulvruchten en room deden het goed bij de sukade. Die little gems waren geen succes en daar heb je volgens mij toch echt malse kropsla voor nodig. Het vlees was wat kromgetrokken; het vet was niet helemaal weggesmolten en wil je dit voor gasten maken dan moet je het vlees na bereiding wel wat in model brengen (of van te voren meer vet weghalen maar dan ben ik bang dat het weer niet zo mals wordt). Verder vond ik het eigenlijk een te robuust, landelijk eh ... makkelijk-uit-de-losse-pols-recept. Eerlijk en eenvoudig eten of zoiets. Maar ik geloof dat dat ook de bedoeling van Annemieke was die in het dagelijks leven in het Amsterdamse restaurant La Vallade werkt. Overigens een heel prettig restaurant.
Het was lekker. De zeekraal, peulvruchten en room deden het goed bij de sukade. Die little gems waren geen succes en daar heb je volgens mij toch echt malse kropsla voor nodig. Het vlees was wat kromgetrokken; het vet was niet helemaal weggesmolten en wil je dit voor gasten maken dan moet je het vlees na bereiding wel wat in model brengen (of van te voren meer vet weghalen maar dan ben ik bang dat het weer niet zo mals wordt). Verder vond ik het eigenlijk een te robuust, landelijk eh ... makkelijk-uit-de-losse-pols-recept. Eerlijk en eenvoudig eten of zoiets. Maar ik geloof dat dat ook de bedoeling van Annemieke was die in het dagelijks leven in het Amsterdamse restaurant La Vallade werkt. Overigens een heel prettig restaurant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten